น้ำปู อ่านว่า น้ำปู๋ เป็นอาหารดั้งเดิมของชาวล้านนา ใช้เป็นเครื่องปรุงรสอาหารบางอย่าง เช่นเดียวกับกะปิ โดยมากจะทำน้ำปูในช่วงฤดูฝน หรือฤดูทำนา ชาวล้านนา นิยมนำน้ำปูมาตำน้ำพริก เรียกว่า น้ำพริกน้ำปู ใช้เป็นเครื่องปรุงอาหาร เช่น ยำหน่อไม้ แกงหน่อไม้ ตำส้มโอ ตำกระท้อน

“เมี่ยง” เป็นอาหารว่างของชาวล้านนาในอดีต เมี่ยง เป็นภาษาถิ่นของภาคเหนือแปลว่า ใบชา เป็นพืชที่มีสรรพคุณหลากหลาย ในอดีตนั้นทุกบ้านในภาคเหนือจะมีเมี่ยงไว้เป็นของว่าง และใช้ต้อนรับแขกหรือญาติที่มาเยี่ยมเยือน ปัจจุบันไม่นิยมและเด็กรุ่นใหม่ก็แทบจะไม่รู้จัก

วิธีทำเมี่ยง

          1.เก็บใบชาแก่ไปนึ่งแล้วหมัก

          2.วิธีการหมักจะนำใบเมี่ยงมามัดรวมกัน เมื่อมัดแล้วจะเรียกเป็น “แหนบ”

          3. นำไปหมักกับน้ำเปล่า ใช้เวลาประมาณ 2 เดือน จะได้ที่และสามารถนำไปกินหรือขายได้เลย

          เมี่ยงหมัก จะนำไปกินเป็นของว่าง เคี้ยวเล่นเพลินๆ เป็นของกินเล่นของคนภาคเหนือ ลองชิมใบเมี่ยงที่หมักแล้วรสชาติจะออกเปรี้ยวๆ ฝาดๆ คล้ายกับของหมักดองทั่วไป จะกินใบเมี่ยงเปล่าๆ หรือจะใส่ไส้ลงไปกินคู่กันด้วยก็ได้ ไส้เมี่ยงแบบดั้งเดิมจะใส่แค่เกลือเม็ดและขิงเท่านั้น แต่ในปัจจุบันใส่ทั้งขิงดอง มะพร้าวคั่ว และถั่วลิสงคั่ว แถมยังมีการห่อเป็นคำๆ ขายทั้งแบบเปรี้ยวและแบบหวาน สามารถเคี้ยวกลืนได้ทั้งหมด ไม่ต้องคายกากทิ้งหรือบ้วนน้ำทิ้งเหมือนกินหมาก

ภูมิปัญญาท้องถิ่น ซึ่งเป็นภูมิปัญญาชาวบ้าน ในเขตองค์การบริหารส่วนตำบลตับเต่า 

แผนที่ภูมิปัญญาท้องถิ่นตำบลตับเต่า

บุคคลที่มีความรอบรู้เรื่องภูมิปัญญาท้องถิ่นและข้อมูล